Zondag 3 januari zocht Dregteam SOAD mee naar de vermiste 28-jarige Jesse van Wieren. Ondank alle inspanningen is hij helaas nog steeds niet gevonden.

Onderstaand bericht hebben wij overgenomen van het Noord Hollands Dagblad.

Waar is Jesse van Wieren? Honderden mensen kamden afgelopen weekeinde Kloosterburen en omgeving uit in de hoop de man (28) uit Leens te vinden die sinds nieuwjaarsmorgen wordt vermist.

Bijzonder
Tevergeefs. Alle opties zijn nog open, zegt de politie, die de regie voerde over de zoekacties. De politie beraadt zich op volgende stappen. ,,Het gebied is helemaal doorzocht. We kijken wat we verder kunnen'', aldus woordvoerder Ron Reinds.

Het was voor het eerst dat het korps Noord-Nederland met zo'n grote schare vrijwilligers samenwerkte. ,,Heel bijzonder'', zegt Reinds. ,,De samenwerking verliep uitstekend.''

Een politiehelikopter trok zaterdag urenlang baantjes over het gebied. En het hele weekeinde zocht de brandweer met een boot met sonarapparatuur op de Molenrijgstermaar en het Hunsingokanaal en werden meer dan tien speciaal getrainde reddingshonden ingezet.

Eerste zoektocht
Jesse vierde de jaarwisseling in Café Willibrord in Kloosterburen. Hij zou slapen bij een vriend in dat dorp en had ook daar zijn fiets gestald. Rond 04.00 uur verliet hij het feest, met aardig wat alcohol op, maar zonder jas. Sindsdien ontbreekt ieder spoor. Hij is nooit bij zijn kameraad aangekomen. Zijn fiets staat er nog.

Zaterdagmiddag slaat de familie alarm – Jesse woont bij zijn ouders in Leens – en zetten vrienden een eerste zoektocht op. Kameraad Robert Benes begint in overleg met de politie vanuit het dorpscafé in Kloosterburen met enkele tientallen mensen sloten en weilanden rondom het dorp af te zoeken. Via social media verspreidt het nieuws van de zoektocht zich razendsnel. Steeds meer  mensen sluiten zich aan.

Saamhorigheid
Zondagmorgen werd de zoekactie hervat vanaf het complex van voetbalvereniging Kloosterburen, waarvan Jesse lid is. Zeker 250 mensen, onder wie collega's van Heiploeg, kennissen, maar ook onbekenden, bieden zich aan. ,,Dit is de saamhorigheid van het platteland. In kleine dorpen is iedereen betrokken'', verklaart een van hen.

In de koude regen trokken ze gemotiveerd het dorp in en controleren in overleg met eigenaren erven en schuurtjes, in de hoop Jesse, of in ieder geval een spoor van hem, te vinden. Er wordt natuurlijk gespeculeerd. Heeft hij een ongeluk gehad?  Of wilde hij niet verder? Voorzitter Ron Bolt van de voetbalclub kent Jesse als een ‘normale jongen'. ,,Hij had het hier naar zijn zin. Ik heb nooit vreemde signalen gekregen.''

Als het donker wordt breken de zoekers teleurgesteld op. Een speciaal Dregteam en de hondenbrigade zoeken nog door op plekken in onder andere het Hunsingokanaal. Daar sloegen eerder de reddingshonden aan. Maar ze vinden niets bijzonders.